Protest dini müzigin 1990larin ilk yarisinda önemli bir sektör haline geldigini, dindar kamuoyunda ciddi makes buldugunu iddia etmek mümkündür. Süphesiz geleneksel dindarlar bu müzige yabanci, bazi dini gruplar da -beste ve güfte kaygilarindan mesafeliydiler. Ancak genel olarak dini gruplar bir alternatif kamu icinde kendi dünyalarini kurma cabasindaydilar ve yeni müzik formu bu alternatif kamuda biliniyordu. Bu müzigin dindar insanlann evlerinde, dügünlerde, konferans gibi programlarin öncesinde, mitinglerde, hatta Imam Hatip Liselerinin müzik derslerinde yogun bir sekilde yer aldigi müsahede ediliyordu. Ancak 2000li yillara gelindiginde hem eser üretimi hem de icerik acisindan bir degisim görüldü. Bu dönemde hala cihaddan ve sehadetten bahsedilse de, vurgu eski gücünü yitirdi. Bir cocugun dilinden yazilmis veya sehidin son cümleleri olarak dökülen etkileyici cümleler kayboldu. Sevda, sevgili ya da ask temalannin hangi sevgiliye yöneldigi belirsizlesti. Bosna, Cecenistan, Filistin gibi cografyalara yapilan atiflar azaldi.
