Ben Gizem Özsoy. Aski derya bilen ve denizin en mavisine asik olup mavi vatani savunma görevini üstlenmis bir bahriyeliyim. Barlas Güclü Soykan ise harbiyeli bir üstegmen, hayati hissettiklerinden cok gördüklerine yoran karaya asik bir subay. Vatan topraklarini savunma görevini en iyi sekilde icra edip gerekirse gözünü kirpmadan canini dahi verecek bagliliktaydi. Askerligi, azmin, gücün ve de irfanin ordusu diye tanimliyor, meslegini onur ve gururla icra ediyordu. Biz ilk önce mesleklerimize, sonra birbirimize asiktik Hata yapmamiz olanakli, sikilmamiz ise kacinilmazdi. Sonucta insandik. Her insan gibi bizde de her sey mümkündü. Biz sevmeyi cok güzel becerdik fakat hayatin bize sunacagi seyleri kestiremedik. Cünkü ikimizin de önceligi görevlerimizdi. Hayat umutlarla doluydu. Biz bitti desek de ask kolay kolay bitmeyecekti