Insani yaratan Allah, onu kendi haline birakmadi. Ona nicin yaratildigini, nereden gelip nereye gittigini bildiren kitaplar ve elciler gönderdi. Kimileri kainatin her bir noktasinda izlerini ve isaretlerini gördükleri Rablerini tanidi, Onun elcilerine ve kitaplarina iman etti. Yaratilis amacini bildi, buldu ve o yolda yürümeye gayret etti. Allahin nuru ile aydinlanan bu bahtiyar kullar hayata aydinlik bir ufuktan baktilar. Hayatlarini Allah hesabina yasadilar. Kimileri ise kainatta tecelli eden ayetlere gözlerini kapatti, elciler tarafindan okunan
ayetlere kulaklarini kapatti. Rabbini inkar etti. Ucsuz bucaksiz cöllerde, kilavuzsuz ve rehbersiz kaldi. Engin deniz ve okyanuslarda pusulasiz bir gemi gibi dalgalarin arasinda kaldi.
Kimileri ise kainatta tecelli eden ayetlere gözlerini yumdu, elciler tarafindan okunan ayetlere kulaklarini kapatti, Rabbini inkar etti. Ucsuz bucaksiz cöllerde, kilavuzsuz ve rehbersiz kaldi. Engin deniz ve okyanuslarda pusulasiz bir gemi gibi dalgalarin arasinda kayboldu.
Prof. Dr. Soner Duman bu kitabinda, imanin aydinligi ve inkarin karanliklari arasinda insanin durumunu ele alirken hayatin bir anlam ve amacinin oldugunu, bu anlam ve amaci bilen ve buna uygun davrananlarin dünyada da ahirette de sonsuz bir mutluluga kavusacaklarini, buna karsilik Allahin rehberligine kulaklarini, gözlerini ve gönüllerini kapatanlarin dünyada da ahirette de mutsuz, huzursuz bir hayat yasayacaklarini Kuran ayetleri ve Allah Reslünün s.a.v. sözleri ile acikliyor.
