Biz insana iki yol gösterdik. Ne var ki o, sarp yokusu asmayi denemedi. Sarp yokusun ne oldugunu bilir misin O, köle haline getirilmis birini özgürlügüne kavusturmak, aclik ve kitlik gününde yakini olan bir yetimi veya yersiz yurtsuz toz toprak icinde kalmis olani doyurmaktir, ona el uzatmaktir. Bundan sonra iman edip birbirlerine sabri, sevgiyi ve merhameti tavsiye etmektir.

Allah Beled süresinde insana yol olarak dogru ile yanlisi gösterdigini, ayrica onu zorluk ve sikintilara dayanikli olarak yarattigini söylemesine ragmen, insanlarin cogunun zor olani tercih etmedigi aciktir. Akabe; Sarp yokus anlaminda, insanin sorumlulugunun uc noktasi olarak sinirlarin zorlanmasini ifade eder. Buna göre, imkani olan bir insanin özgürlügünü kaybetmis olan baska bir insana iman telkin etmeden önce onun boynunun kurtarilmasini, karninin doyurulmasini, sonra yetime ve yoksula el uzatilmasini ögütler. Gelenegimizde bu durum; Mazluma; irki, dini, mezhebi sorulmaz seklinde özetlenir. Iman konusu bunlardan sonra devreye girer. Iman; her daim dogru olmayi, dogrulari söylemeyi ve dogru insanlarla beraber olmayi gerektirir. Kimseden cekinmeden dogrulari savunmanin elbette bir bedeli olur. Bunun en basit belirtisi, dislanmak ve fakirlesmektir. Ardindan tehdit, pazarlik, sürgün, en sonunda bu bedeli caniyla ödemektir. Din ve peygamber insani putlarin esaretinden kurtarip özgürlestirmek icin gelmistir. Allah-Insan iliskisi efendi-köle seklinde degil, iki dost iliskisidir. Burada cikari olan Allah degil sadece insandir. Allahin kimsenin ibadetine ihtiyaci yoktur.