Düsünme yetisi insanogluna bahsedilmis en mühim nimettir. Diger bütün nimetler de ancak onun sayesinde fark ve idrak edilir. Fakat bu nimeti güzel kilan daginik, düzensiz, hatali, nakis düsüncelerin dogru düsünmek kivamina ulasmasidir. Cünkü insan dogru düsünmekle, kendini, varligini, varligi ve halikini idrak eder. Bu yol ancak dogru düsünme sayesinde yürünebilir. Düsüncelerimizi muhakemelerin hatalarindan arindirmadan, tefekkür mesaisinde düsüncelere ilisen illetleri tespit etmeden, istidlallerimizde fasit olanla sahih olani teshis etmeden dogru düsünmek ne yazik ki mümkün olmayacaktir. Mantik isbu düsünce terbiyesinin en kadim yolu, en güclü disiplinidir. Bu aletten istifade etmeden düsünmek ve imal-i fikretmek mümkünse de düsüncelerimize karisan hatalari dakik olarak tespit etmek maalesef mümkün olmaz. Tam da bu nedenledir ki Imam Gazal el-Mustasfada mantik bilmeyenin ilmine itimad olunmaz, Miyarül-Ilmin basinda ise bu mizanda tartilmayan ve bu miyar ile ölcülmeyen her istidlal bozuktur der. Cünkü düsünce sürecine ariz olan kusurlari ancak bu ilmi bilen anlar