Sadece birini kaybetmek istemedigim için, daha çok anlayisli veya affedici olmaya çalistikça, karsindakinin haksiz oldugunu bildigim halde yine de hakli bulmaya çalistikça, sirf bir seyler düzelir sanarak konuyu her defasinda her ne kadar olumsuz olsa da yine de olumlu bir biçimde tek tarafli olarak kapamaya çalistikça... Artik hiç kimsenin beni kaybetmekten veya incitmekten korkmamaya basladigini anladim. Özgüvenim birden bire yok olusunu iliklerime kadar yasamaya basladim.
Kendime en büyük saygisizligi defalarca kendi hakkima girerek yaptim. Birinin yalanlari, bir gün benim gerçegime dönüsecegini ruhum bile duymadi, adeta bir girdabin içerisindeydim. Birisi sanki benim hayatimi yasiyor gibi idi ve ben izliyordum. Tutunduklarim sadece aliskanliklarim olmasina ragmen, bir türlü son vermek kolay olmadi. Pes etmek? Öyle bir lüksüm yoktu, çünkü ben hala nefes aliyordum ve ben bir anneyim.
Zamanla etrafimdaki çember ufaldi, her ânimin kiymetini bilmeyi ögrendim ve bu hep güzel ve özel oldu. En önemlisi de ruhum özgürdü artik. Daha da güçlü bir karaktere sahip olmanin en ince detayidir, kötü veya olumsuz yasantilar. Her daim yüregini sevgiyle beslemenin avantaji ise bagimlilik yapiyor olmasidir, çünkü yüregindeki sevgi güzellikleri asik eder. En çok da kendine... Birak bazi insanlar senden nefret etsin, böyle bir karaktere sahip oldugun için. Sen eksik degilsin! Birileri seni sen yapmayan seyler için sevmeleri mühim degil.
Suyun akisi hiç bir zaman ters yöne olmaz aksine kendini suyun akisina birak ve hayatini en güzel alintilarla besle. Geçmis geçmiste kalmiyordur belki de her daim ufak bir kivilcim dahi olsa hersey yeniden alevleniverir, sen buna aldanma onlarla yasamaya alis! Kaldik ki zaman dedigin sey... Sana bunlarla nasil yasaman gerektigini ögretecek. Artik yasa! Tam da burada... Simdi... ve gelecegine odaklan.
Öncelik olan SENSIN!
Zehra Bozkurt