Ben Simdi gögün, cicegin, kuslarin ve iki kelime kuramayip icli sessizlikle konusan canlilar tarafindayim. Karsisindayim tüm laf kalabaliklarinin, tutulmamis sözlerin, bencil yasamlarin.

Insan bir aksamüstü yorgunluk elbisesini cikarip sükutu üzerine giydiginde ya da yüklerinden kurtulmak icin ciktigi dag yolunda sirtini yasladgi agacin gölgesinde sercelerin resitalini dinlerken sol tarafindan atan yüregin ritmine kendini kaptirabilir.

Suskunlugun Raflari Yazar Mehmet Devecinin hüznü kusanip sessizligi giydirdigi kelimelerle sayiklamasi. Huzurun serbetinden yudumlarken öze yapilan yolculuklardan gecip gercekler ülkesine nüktedan bir dille dokunmasi.

Kainat kitabini okuyarak, temsa ve tefekkürü denemeleriyle yakamiza ilistirmesi.

Suskunlugun raflarina cok hüzün koydum ben.

Cok yasam,

Cok zaman,

Cok kisi..

Diyerek ic dünyamizda yolculuga cikariyor bizi.