Birbirine taban tabana zit iki yürek... Biri aski dokunustan ibaret saniyor, digeri dokunmadan aski yasiyor.

Bir arada olmalari imkansiz cünkü Biri Dogarken Digeri Batiyor

Ask neydi masuk icin Eline bir kadeh alip semaya bakarak hayal kurmak mi, yoksa teheccüt namazini eda edince elini semaya kaldirip, hayal ettigin kisiye dua etmek mi

Yoksa Allahin sevgisini kaybetmemek icin uzaktan sevmek miydi Onu hatirladiginda gül kokardi hayalleri.

Elini tutmadan atardi yüregi ve yüregi carptikca titrerdi umutlari. Hic el ele tutusmamislardi, uzun uzun bakismamis, konusmamislardi belki. Ama beklerdi onu... Gün boyu oruc tutup, ezanin ilk sesini duydugu anki gibi hevesle ve sabirla beklerdi yollarim.

Mesela catik kaslarinin ona nasil da güzel bir hava kattigini bilemeyecekti hicbir zaman.
Sesinin, yüreginin ritmini bozdugunu, varliginin tatli bir mahcupluga sebep oldugunu bilmeyecegi gibi.

Onun gelecegini duydugu vakit, heyecandan uyuyamadigi gece uykularini.

Her telefon sesinde yerinden sicramasini da. dokunusundan evvel, sesinden etkilenip baglanmasini da...

Uzakken yakin, yakinken en uzak kisi olmakti belki ask. Ezan okununca hissettigi manada sakliydi tutkulari.

Eli semaya kalkinca bir köseye sikistirdigi adina sir sürmekti belki umutlari.

Fatihin Istanbulu fethederken duydugu coskuyu duymakti belki de sinesinde.

Ask neydi masuk icin, sevip de dokunamamak miydi Dokunup da, sevememek mi