Klasik Türk edebiyati icinde din, tasavvufi ve ahlaki-didaktik türde eserler genis yer kaplar. Bu tür eserlerin cogunlugu Mesnevi sekliyle yazilmis olmakla birlikte sadece nasihat icerikli siirlerden olusan divanlar veya divanlar icinde nasihatamiz ve didaktik siirler de oldukca yekn tutar. Özellikle mutasavvif sairlerin öncülük ettigi bu tarz eserlerdesiirlerde; din-tasavvufi bilgiler, nasihatler ve ahlaki ögütlerle bireyin kisisel gelisimini saglayarak saglikli bir toplum olusturma gayreti vardir. Yine bu eserler, insani dini-ahlaki sorumluluklari konusunda bilinclendirerek ona dünyevi ve uhrevi hayatta huzura ve mutluluga ulasma yolunda kilavuzluk ederler. Hemen bütün divan sairlerinin siirlerinde din-ahlaki nasihatamiz söylemler bulunsa da özellikle Islam ve tasavvuf esaslariyla birlikte evrensel ahlaki degerlerle de örtüsen ifadeleriyle tekketasavvuf siiri mümessilleri; Ahmet Yesev, Yunus Emre, sik Pasa... gibi sahsiyetler öne cikmaktadirlar. Ahmet Yesev ve Yunus kadar lirik ve duru Türkce söyleyise veya sik Pasa gibi metodik, hacimli ve bilgi yüklü bir esere sahip olmasa da Misk de bu gayret icinde bir sairdir.
