Zirhini bürünmüs bir cavus misal,
Hendeklere düsüyorum düsümde.
Tutturgacla ilistirmisim maraz bir ülkeyi hüviyetime.
Hörgücünde devenin, cöl tasiyorum engin sulara.

Icimin mim noktasi güneste kivriliyor.
Yaradan bilakis seviyor hilkat ezgisini,
Fisildiyorum.
Beserse pörsüyor bir anda.
Lakin firinlansa da, kaklasmiyor ici.
Ve sonra evrak kayitta mühürlüyorum tüm bitleri.
Hendekten biteviye bir gazinoda dagitiyorum canimi.
Disil masalar.
Eril öfkeler.
Itilmis benlik.
Katil susku.
Hepsini yudumluyorum.
Bir virgüllük nefesim kaldi diyorum,
Kah dinleneyim de gideyim...
Neyi ima ettigimi anlamiyorlar.