Anadolu Alevi kültürü, bin yillik bir kültürel birikimi icinde barindirir.

Kaynagini, en olgun ifadesiyle Yunus Emrede bulan Alevi-Bektasi edebiyati, Haci Bektas Veli sevgisi ve bagliligi etrafinda olusup, bu kültürel etkiyle sekillenerek, 14. yüzyilda Kaygusuz Abdalla beraber kurulmus diyebiliriz.

Alevilerde, Alevi kültüründe müzigin özel bir yeri vardir. Alevi kültüründe temel olan sözdür ama müzik sözün gücünü güclendiren bir etkiye sahiptir. Bunun en acik görüldügü yer; asiklar ile deyislerinin Cemde söylenisidir. Cemde, muhabbette, müzigin vazgecilemez bir yeri vardir; bunun icin Aleviligin bir simgesi de sazdir desek yanlis olmaz. Bu kültürün membai saz, söz, dem, sanat, edebiyat ve felsefedir. Alevi asiklari, asirlar boyu sürüp gelen bu essiz gelenenegi baglama ile yogurarak, kültürlerini kusaktan kusaga tasimislardir.

Aleviler; cemlerinde, muhabbetlerinde, kendilerini en özlü bir sekilde ifade etmenin bir yolu olarak, dupduru akan bir kaynak gibi asiklarin deyislerinde gecen sözlerini temel alirlar. Hakikati dile getiren asigin sözü, sazin namelerinde birleserek Alevilikte kutsal bir hal alir.

Yasamlarinin tüm zorluklarina ragmen cileyi, sevgiyi, aski, direnisi, zulmü dile getiren halk edebiyatinin güzel örneklerini vermistir asiklar...

Hem arastirmaci hem de derlemeci olan Ali Ihsan Tuncali, asik diyari olan Emleki köy köy gezerek asiklarini dinlemis, deyislerini derlemis, titiz bir calisma ve yalin anlatimiyla asik edebiyatina degerli katkilar sunan yazarlardandir.

Asik Kemteri, Asik Veliyi, Asik Agahiyi, Asik Kul Sabriyi, Asik Hüseyin Gürsoyu, Asik Veysel Satiroglunu, Ali Izzet Özkani, Asik Hüseyin Özdemiri ve Turani Baba gibi bir cok asigin deyislerini derleyip, gelecek kusaklara bir miras olarak birakmistir.

Yayinevimiz; bu degerli eseri saygisinin bir nisanesi olarak okurlariyla yeniden bulusturmus, toplumsal hassasiyeti ile sorumlulugunu göstermistir.

Bu emege layik olmussak, ne mutlu bize...
Ask ile...