20. yüzyilin son on yili küresellesme karsiti hareketin ortaya ciktigi, kendi siyasal kulvarini olusturdugu bir döneme denk geldi. Bu sürecte harekete yönünü ve esinini veren kuskusuz anarsizmdi. Siyasal ideolojiler arasinda ancak tarihsel ugraklardaki parlak anlariyla I. Enternasyonaldeki muhalefet, Ispanya Ic Savasi adindan söz ettiren anarsizm, yeni binyilda bambaska suretlerle ve eski anarsizmin icinden yenilenerek cikma becerisiyle kendini var etti. Anarsizmin elinde, teorisinde bunu yapmaya yetecek kavram ve deneyim bütünlügü mevcuttu yataylikla, hiyerarsi ve tahakküm karsitligiyla, etige yapilan vurguyla, devrim yolunda her yol mübah dememesiyle, amaclardan cok sürece odaklanmayi öne cikarmasiyla, deneyselligiyle, dayatmamasiyla, esnekligiyle, sosyal, siyasal veya bireysel her tür yasam formunu anarsist pusuladan gecirip yeni bir deneyde koyultmaya adayligiyla
Anarsizmler Anarsizmin Gecmisi ve Tarihleri, böylesi bir dinamigin bir parcasi olarak temelde anarsizm nedir sorusuna cevap arayan bir deneme. Süreyyya Evren, anarsizmin yazilmis tarihleri arasinda bir külliyat taramasinin ötesine gecen, sabirli bir tutkuyla tartismalari birbirine baglayan bir arastirma yürütüyor.
Bu calisma salt kendi anarsizm sudur versiyonunu önererek degil, bugüne kadar anarsizmin neligini, anarsizmin nasil temsil edilegeldigini, anarsist gecmisin hangi yollarla anarsizm tarihlerine dönüstürüldügünü ve anarsizme dair bilginin yapilmasi sürecini nasil anarsizan bir hale sokabilecegimizi arastirarak gerceklestirmeyi deniyor.