Sabahattin Ali, cagdas öykücülügümüzü kuran bas ustalardan biridir. Anadolu yasamindan kaynaklanan öykülerinde gercekci bir tutumla ezilen insanlarin acilarini, esitsizlikler, adaletsizlikler karsisindaki durumlarini, yoksulluk ve yoksunluklar icinde birakilislarini anlatir. Onun icin kentten cok bir köy ve kasaba öykücüsü olarak ortaya cikar. Sabahattin Ali, öykülerinde, cevreye disaridan bakmaz. O cevrenin icinde yasayarak olaylari ve kisileri izleyip elestirir. Böylece öykücülügümüzde gözleme dayanan gercekcilik yerine elestirel gercekciligin daha da ileri giderek toplumsal gercekciligin öncüsü olmustur. Öykülerinde güclü doga tasvirleri yaninda sergiledigi kati gercekler, anlatimini da etkilemistir. Onun icin öykülerinin sert ve carpici bir havasi vardir. Adnan Özyalcinerin seckisi ve sunusuyla hazirlanan Sabahattin Ali, Secme Öyküler kitabimizda yer alan öyküler, toplumcu yaniyla öne cikan eserlerden olusmaktadir.248