13. yüzyilda Anadoluda Haci Bektas Veli ile ortaya cikan Bektasilik, zamanla Osmanli cografyasinda hizla yayilmis ve üc kitada tekkelere sahip olmustur. 17. yüzyilin ortalarinda Giritin fethine istirak eden Bektasi dervisleri hem adanin fethine hem de burada Islamiyetin yayilmasina öncülük etmislerdir. Bektasilik merkez olarak kendine Kandiyeyi secmis ve sehrin en yaygin tarikati haline gelmistir. Adada ilk Bektasi tekkesi Horasanizade Dervis Ali Dede tarafindan tesis edilmistir. Kandiyenin disinda Hanya ve Resmo sancaklarinda Magaraliköy, Haci Hasan Baba ve Ibrahim Baba isimlerinde birbiri ardina Bektasi tekkeleri acilmistir. Böylece adadaki Müslüman nüfus icerisinde Bektasiler 12den fazlasini teskil etmislerdir. Ancak 19. yüzyilda adada meydana gelen savas ve isyan hadiseleri Müslüman nüfusla birlikte Bektasilerin de Anadoluya göcüne neden olmustur. Nitekim 1924 yilinda yasanan mübadele hadisesi ile adada Bektasilik sona ermistir. Girit Bektasileri adli bu calismada Osmanli tarihi boyunca Girit adasinda faaliyet gösteren Bektasi tekkeleri ile Bektasi dervislerinin yasamlari basta arsiv belgeleri olmak üzere kaynaklar isiginda ele alinmaktadir. Ayrica göc ve mübadele gibi felaketler yasamis olan Girit Müslüman cemaatinin önemli bir bölümünü olusturan Girit Bektasilerinin geride neler biraktiklari ve anayurda gelerek yasamlarini nasil sürdürdükleri ortaya konulmaktadir.