13 Eylül 1922 günü ögle saatlerinde baslayan Büyük Izmir Yangini altinci gününde söner ve Akdenizin incisi Izmir biter. Yangin ertesinde Izmirin cok kültürlü, cok renkli hayatindan geriye bir sey kalmaz... Yangin öncesi zaman, ki Yeni Zaman diye söylenir, dünyanin Izmire, Izmirin dünyaya yürüdügü zamandir. Her gün, bilemedin gün asiri Iskenderiyeden Marsilyaya, Beyruttan Liverpoola kadar; Giritten Batuma, Odesadan Trabzona kadar, cok yolculu, cok yüklü vapurlar kalkar bu Izmir Limanindan... Gemilerle Izmire masallar gelir, Izmirden gemilerle masallar gider dünyanin bir ucuna... Yeni Zamanda Izmir; cok dinli, cok sesli, cok sinifli, cok dilli ve hatta ortak dilli ve türlü fikirli bir sehirdir. Cok dilli sehri en güzel sabahlari anlatir Bir yandan tahta kepenkleri kancasindan indirilirken her dilden selamlar yükselir Carsida
Sabah serifleriniz hayrolsun
Kalimera sas
Pariluys
Salom
Yanginla beraber Izmirin selami sabahi söner. Yangin ertesinde Izmire masal gelmez, Izmirden masal gitmez, Izmir masal anlatmaz olur. Masallar yasaklanir, canini kurtaran kaya kovuklarina, tas tanri daglarina siginir saklanir. Sade kaya kovuklarina, tas tanri mezarlarina kulak verenler duyar olur o masallari, bu Sakli Izmir Masallarini.
