Yara beyani olarak da okunabilecek Gece romani daha basinda, okuru, ölü beden ile canli bir bedenin hikayesi üzerinden gerceküstü bir mecra dolayimiyla Sofoklesin ünlü Antigone tragedyasina kadar götürüyor. Ama sonrasinda ciplak gercekleri okurun yüzüne sak diye vurarak, belki bir yüzlesme ihtimalini murat ediyor. Ulus-devletler, kendi ölülerini kutsayip ölümü ulusal kimlik insasinin ayrilmaz bir parcasi olarak kurarken, ötekilerin ölü bedenlerinin anlam ve degere dönüsmesini engellemek icin onlari sembolik ve politik olarak da öldürmek ister. Bu,ölüleri mezardan, yakinlarini da yastan mahrum birakma insanliktan cikarmadir. Benjaminin Yenildiklerinde ölüler bile düsmaninin öfkesinden kurtulmayacaktir cümlesi, dini teamüllerin bile hice sayildigi bir histeriyi anlamamizi kolaylastirir.
...Kaldirip usulca cesedin sirtini bir agacin ince gövdesine yasladi. Cesedin boynu yana devrildi, sonra sol omzunun üstüne düstü. Bir dünyayi bir ince agacin gövdesine nasil yaslarsin. Bir ince dal bir dünyayi nasil tasisin...
Cakmagini cikardi, yakti, cakmagin alevi yüzünün cizgilerini geceye gösterdi. Gözlerini kapatti ve yüzünü cesede cevirdi. Gözlerini acti. Elindeki cakmakla beraber cesedin yüzüne dogru egildi. Cakmagi cakti. Cesedin yüzü aydinlandi. Vah canim, uyuyor. Cok yorulmus. Cakmagin isigini alnindan boynuna kadar hizla indirdi. Boynundaki gül dövmesinin üzerinde durdu. Biliyorum, sen demiyorsun ama yüzünden belli, hala aci cekiyorsun. Iste buna dayanamiyorum cocuk. Bu kahredici, bu yikici. Her seye dayanirim da bir ölünün aci cekmesine dayanamam... Cesedin bir kolu gövdesinin altinda kalmisti. Yavasca omuzlarini tuttu, kaldirdi, kolunu cikardi, yanina uzatti... Bak üzülme cocuk Seni de diger misafirlerim gibi, yikayacagim, bir fatiha ile beraber gömecegim. Gözü yine ölünün sol omzundaki gül dövmesine takildi, düsünceli uzun uzun bakti.
Peki ölünün omzundaki gül dövmesi bize neyi anlatiyor
Istanbuldaki sevgiliyi...