Gökhan Yilmaz ücüncü öykü kitabinda akiskan, kivrak, kirilmayan ama büküle büküle büyüyen
iliskilenmeleri dillendiriyor.Birbirine bakan aileler, bicak kesigiyle tutturulmus ölümler, zamanla gecmesi beklenen hayatlar,iceride bir kör kuyuya dönüsen günler, disarida kanatlari akilda büyüyen bir gökyüzü, ekmek yutan ve ekmek kusan bir firinin agzinda hikayeler...
Günler gectikce baska ayrintilari hatirladik. Yanimiza kolonya ile gönderirlerdi. Sokaga. Hem sacinda hem cebinde. Koruyacagina inanirlardi belki, kim bilir. Kendini ayiltsin diye ihtimal. Aniden. Sacinin önü burnuna dogru düsük.Bakisinda yasa duran bir koyuluk. Sanilir ki bir
karga.