Ruhumuzu ne, nasil teselli edecek Hayal kirikliklarimizi, cektigimiz sikintilar ve acilar sonucunda yara alan ruhumuzu

Belki Tanriyla muhabbete dalmak, dogaya teslim olmak, bir kedinin düslerimizi isitmasina izin vermek, belki de sicak yaz geceleri gördügümüz rüyalar kadar cüretkar, soguk kis gecelerinde yudum yudum ictigimiz cay kadar sicak öyküleri okumak ruhumuzu teselli etmeye yetecek...

Ruh kesfetmek ister, yolculuklara cikar, mevsimler arasi göc eder, yagmurda islanmayi, karda yürümeyi ihmal eder, en derine sakladigi düslerini gerceklestirmediyse yasadigi hayattan asla memnun olmaz.

Yalnizligindan sikayet eder. Fakat bilmez yalnizliginda nasil cogaldigini, sessizliginde topraga ektigi tohumlarin baharda nasil cicek actigini...

Cinar agaclari devrilir, zeytin agaclari kesilir ama ruh, her zaman hayal etmeye devam eder...