Niyetim düsüncenin patikalarinda yürürken elinden tutmak Hazreti Peygamberin.
Siirin yamaclarinda refakat etmek nefeslerine.
Kaybettik. Savaslarda yaristira yaristira kaybettik Hazreti Peygamberinasm vahyi hak etmek icin terleyen özünü. Onlu yaslardaki arkadasi Zeyd bin Sabite kuslarin ne güzel uctugunu anlatan kalbinin kanat seslerini kirdik; yalnizlastik. Hüzün yilinin esiginde, Onu miraca tasiyan hayretinin yatismaz atesini, Kab-i Kavseyne tasan tefekkürünün zarif tenini savaslarin gürültüsünde ezdik; köreldik. Vaktin üstüne cikan, dünyanin kiyisina cekilen o siirli suurun nabzini duyamadik; sagirlastik.
Kirik Kalbe Kirk Hadise niyetlenirken, Resulullahinasm siirin akisinda yankilanan, suurun avucunda demlenen sessiz duruslarini görenlerle tanistim. Onun billur bakisini suyun basini taslara vurusuyla anlatan Fuzulye güvendim. Tek bir nefeste aynasini bugulandirmaktan korkanlar gibi, vahiy karsisinda nefessiz durusunu gören Mevlana Celaleddin-i Rumiye sessizce refakat ettim. Elbette ki Muhammed gelecekti hasretini yana yana seslendiren Rilkenin siyah hüznünü giyindim. Kardes; ayirma bizi koynundan diye aglayan Goethenin kalbindeki dag pinarlarinin sesini aldim can kulagima. Onu tüm varolusun ihtisamina hayretle mukabelesini bütün zamanlarin andelib-i zisani diye duyan Said Nursinin duyusunu vurdum kalbime. Kuslar ucar senin gönlünü taklit icin diyen Sezai Karakocun gökce bakisini kusanmaya adandim.
Niyetim yeni bir duyusla duymak hadisleri. Ve duyurmak. Gelecek Sözü hak etmek icin, gelmis Sözün hakkini vermek icin cirpinan nebev kalbi gögsümüzde agirlamak. Düsüncenin patikalarinda yürürken elinden tutmak Hazreti Peygamberin. Siirin yamaclarinda refakat etmek nefeslerine. Sahabe hayatlarini bin bir emekle yazdigi hayat siiri diye okumak. Ümidin sesi diye dinlemek sususlarini. Taslara vuran su sesi diye dokunmak bekleyislerine
- Senai Demirci
