Bilgi, insanin bilincli olarak, ne anlama geldigini bilerek söyledigi sözdür. Gereginden fazla söz söylemekte bir yarar yoktur, ama yine de hic konusmamaktan iyidir. Onun icin sözünü ne bir sey anlasilmayacak sekilde kisa söyle, ne de gereksiz yere uzat. Yerinde ve yeteri kadar söyle. Cok konusmak gevezelik, hic konusmamak dilsizliktir. Sen daima öz söyle, öz söz insanin degerini arttirir. Dilini iyi kullanan basini beladan korumus olur. Sözü kisa olanin ömrü uzun olur. Dilin yararlari oldugu gibi zararlari da vardir. Dil bazen övülür, ama cogunlukla da kötülenir. Bu sebeple sözünü bilerek söyle ki, o, hem sana hem de karsindaki insanlara yol göstersin. Bilgisiz insan belli ki kördür. Her insan ölümlüdür, ama onun degerli ve yerinde söylenmis bir sözü, ölümsüz bir eser olarak insanlara miras kalabilir.

Ey ogul Eger benden sana, insanlarin cok deger verdigi seyler olarak altin, gümüs ve bu ögütlerim miras kalacak olursa, sen bunlari birbirine denk tutma. Parayi harcarsan tükenir, ama ögütlerimi tutarsa sana para kazandirir. Insana atalarindan kalan en degerli miras ögüttür, sözdür. Böyle bir vasiyeti yerine getirmenin kazanci ise en az bire yüzdür.