SelvigülKandogmus Sahin, dördüncü öykü kitabi Kirik Zamanlarda bir araya getirdigi öykülerde incinmis, yikilmis gönülleri kayda geciriyor. Aynalarin, topraklarin, gönüllerin kirildigi tedirginlik zamanlari. Bu kirilganliklar icinde her zaman bir umut var yine de. Insanin varolusunu anlamli kilan bir umut. Zalimleri caresiz birakan da bu umut degil mi
Osman BAYRAKTAR

Günes bir mizrak boyu yükseldiginde... Nazenin ince bedeni bir gül yigiliyor. Dünyanin bütün Esmalari diz cöküyor. Dünyanin bütün meydanlari bosaliyor. Izbe, terk edilmis, kötülüge bulanmis tüm mekanlar bosaliyor. Dünyanin bütün cocuklari agliyor. Sessiz, derin bir islik gibi gelen kursun saplaniyor tomur tomur gencecik cocuk bedenine Esmanin. Uzaklardan kokular geliyor. Daha cok da gül ve ihlamur kokusu.
Günes bir mizrak boyu yükseldiginde... Kuslar birden havalaniyor. Denizler köpürüp tasiyor. Ciglik cigliga marti sürüleri, kirlangiclar, serceler hep birlikte denizi asiyorlar. Nil utaniyor, aglayarak tasmak yanan Misir sokaklarina öylece akmak istiyor. Musa Peygamberin duasi, direnmenin ve inanmanin gencecik nefesi öylece bosaliyor...