Insanin var olma ve yasamini
anlamlandirma savasinin alevleri tarihin hicbir aninda
sönmedi. Gecmisten günümüze savas alanlari, düsmanlar
ve savas sartlari degisti. Degismeyen tek sey; ne ugruna
bu savasa girdigimiz oldu. Tüm kontrolün bizde olmadigi
bir düzenin icinde kendimizi buldugumuz andan, son
nefesimizi verene kadar sürdürdügümüz savastan
bahsediyorum. Cogu zaman kacip kurtulma sansimizi
gözden gecirsek te hicbir zaman pes etmedigimiz savas.
Atalarimizdan bizlere miras kalan en derin gizemdir, var
olma icgüdüsü.
Iste bu yüzden bir savasin icinde oldugumuzu kabul
etmekle baslayabiliriz. Bu baslangicin, kaderimizi sorgulamamizi biraktiran kabullenisin kapisini
aralayacagina inaniyorum. Bir savasin icindeyiz ve her birimiz birer savasciyiz. Haksizliga ugradigimiz,
kendimizi gücsüz hissettigimiz ve karamsarliga kapildigimiz anlarda kendimizi sorgulayip dünyayi
suclamayi birakmamizi saglayan cümle ben bir savasin icindeyim olacaktir. Bunu kabul ettigimiz anda
yasadigimiz tüm olumsuzluklara karsi neden ben sorusunu sormaktan vazgececegiz.