Hayat kücük mucizelerle doluydu; bazen kücük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yildizlarin arasinda... Bazen de tam yani basimizda Sahip oldugum kücük mucizenin adiydi Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediginde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sicacik sevgisi kalirdi. Iki deli arkadasim vardi; hep yanimda olan iki tatli bas belasi... Mucizemizin büyümesine birlikte tanik olurken onun icinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babasi tarafindan terk edilen bir cocugun kirilan minik kalbi nasil iyilesirdi Bir mucize bekliyordum. Gecmiste sustuklarimi duyacak, oglumun minik kalbini isitacak, tüm yaralarimizi iyilestirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düsmesiyle gerceklesti. Avucuma düsen kar tanesiyle icim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yagarken de isinabilirmis insan; Doruk Ataoglu, usul usul yüregime kondugunda anladim. O tüm merhametiyle hayatimizdaki bütün bosluklari doldurabilecek kadar güclü bir adamdi. O, bizim gec gelen mucizemizdi