Bu kitapta, acaba Lütuf Anlari yasayan cok sayida insan var midir, seklinde bir soruya gönderme yapmiyorum. Cünkü mucize yasamis insanlarin sonrasinda ne yaptiklari cok daha önemli.
Bazilari bu mucizeleri yabana atiyor, degersizlestiriyor, sessiz kaliyor, hatta unutuyor. Bazilari ise tipki bu kitapta oldugu gibi, diger insanlarin ilham almalari, ögrenmeleri ve aslinda bildikleri seyleri hatirlamalari icin mucizeleri özgürce paylasiyor. Ben bu kisilerin, dünyanin iyilesmesine yardimci olduklarini düsünüyorum.
Bu yüzden dostlarim, dolaptan cikmanin zamani geldi. Öykülerimizi anlatmak, gercegimizi haykirmak, en derin tecrübelerimizi ortaya cikarmak ve o tecrübeler ile insanlari hayrete düsürmek icin ellerimizi havaya kaldirma zamani. Cünkü hayret, merak uyandirir.
Hayatimizin en kutsal anlarinda ögrendigimiz kutsal seyler hakkindaki öykülerimizi paylasmaliyiz. Cünkü bu kutsal anlarda, Lütuf Anlarinda, kutsal gercekler bütün kültürler icin gerceklik kazanir. Evren evrim gecirirken kültürler en kutsal gercekleri yasayarak ilerler ve bu gercekleri yasamakta basarisiz olan kültürlerin vadesi dolmaya mahkmdur.
