Semah sözü Arapca sema ya da sima köküne dayanir. Isitmek, güzel ve iyi söhreti, anlayisi duymak anlamina gelir. Terim olarak müzik ezgilerini dinlemek, dinlerken vecde gelip devinmek, kendinden gecip oynayip dönmek demektir. Müzige ve müzik ezgilerine uyup düzenli ya da coskun hareketlerde bulunmak, ezgilere uygun sesler cikarmak, kendinden gecip nara atmak insanligin gecmisi ile kosuttur. Bir tek topluma özgü olmayip tümüyle toplumlararasi bir olaydir.
Semahlar, kentlerde kadinin baski ve pece altinda tutuldugu dönemlerde bile, kadin erkek birlikte oynanir. Bu doga ile insanin zorunlu uyumundan kaynaklanir. Semahlar kökende göcebe toplumun dinsel oyunudur. Göcebe toplumlarda ise kadin erkek ayrimi yerlesiklerdeki gibi kati kurallarla ayrilmaz. Doga, kisiyi günlük yasamin her kesiminde ve dinsel törenlerde esit kilar.
Fuat Bozkurt, bu calismasinda Anadolu kültürünün vazgecilmez ögesi semahlari ayrintili bir bicimde anlatirken, pek cok deyisi yaziya geciriyor ve onlari yazinin bellegine kaydediyor.