M.Ö. ücüncü bin yilin sonu itibariyla, Anadolu nüfuslari Hint-Avrupa dillerini konusan üc grubu iceriyordu. Orta ve dogu Anadolunun kimi bölümleri, modern Kizilirmak nehrinin Hitit Marassantiya, Klasik Halys güney kiyisinin tam güneyinde kalan Nesa Kanes kentinden sonra Nesice olarak adlandirilan dili konusanlarca isgal edilmisti. Dile verilen isim Hitit öncesi Asur Kolonisi döneminde Anadolunun dogu yarisinin büyük bir bölümüne yayilmakta olan bir imparatorlugun cekirdegi haline gelen kentteki önemli Hint-Avrupa varligina isaret etmektedir. Daha sonra Nesice, en azindan ilk yillarinda, kralligin politik ve toplumsal yapisinda, Hint-Avrupali Nesice dili konusanlarin hakimiyetine degilse bile, muhtemel varligina isaret ederek, Hitit kralliginin resmi dili haline geldi. Palalar isimli ikinci Hint-Avrupa grubu, daha sonra Paphlagonia olarak bilinen bölgedeki Hatti yurdunun kuzeybatisinda yer aliyordu. Bati ve güney Anadoluda ise ücüncü bir Hint-Avrupa grubu mevcuttu. Bunlara Luviler deniliyordu.
Luvice konusan toplumlarin birden cok etnik yapiya mensup olduklari konusunda süphe edilemez. Ayni sey Luvice konusan nüfusun kendisi icin de gecerlidir... Luvicenin bati, orta güney ve güney dogu Anadolunun genis kesimlerinde konusulduguna dair ayrintili kanitlar mevcuttur... Luvicenin Eski Hitit döneminde Kizzuwatnada var oldugu ve orada birkac yüzyil kaldigi kesin gibidir. Luvicenin ne zaman ve ne derecede bugünkü Suriye topraklarina konusulan bir dil olarak nüfuz ettigi tartismalidir. Hitit Imparatorlugunun on ücüncü yüzyilin sonundaki cöküsünün ardindan bes yüzyil boyunca Luvicenin varligini sürdürmüs olmasi kuvvetle muhtemeldir.
