Bir gül takip da sevdali her gece saclarina cikti mi deprem sanirdin kara kiz kantosuna titresir kadehler camlar kirilir alkislardan muammer beyin gözdesi karantinali despina... Hemen dilimizin ucunda durur aslinda Attila Ilhan; mirildanan bir sarki olur, dökülüverir sokaklara. Ya da bellegimizin bir yerlerinde uslu uslu öylece oturmaktadir beni de kirdilar icimden kirdilar karanlik camlardan sular akiyordu simsekli bir boslukta saat vurdu beni de kirdilar belki yalnizdilar belki onlarin da cocuklugu yoktu bütün sarkilara kapaliydilar bir genc kiz degmemisti saclarina. Her yeni ask, her yeni hüzün, her yeni bahar, her yeni heyecanda canlanir icimizdeki Attila Ilhan; o bizim sair tarafimizdir...