Yüzüm haritalarda tirassiz duruyor
saskinligim yok ele alemlerin kadavrasinda
kestigim sinarlardan kanamaya baslarken
aklima geliyor siz bana aldirmayin
Yazik
cok yazik
kendimden bile soguyorum artik
bir ters bir düz kahkahalarda
fazla gibi duruyorum
inandigim bütün gercekliklere