Yahya Kemalin siirleri ve Ahmet Hamdi Tanpinarin romanlari ve denemeleri müzik ile kurduklari yakin bag nedeniyle, sadece Türk edebiyati acisindan degil, Dünya edebiyati acisindan da benzersiz örneklerdir. Siiri besteyle es degerli sayan Yahya Kemal, müzigi de siir, mimari ve hat sanatiyla birlikte bir uygarlik temsilinin baslica ayaklarindan biri olarak görür ve bu konuyu siirlerinde sikca dile getirir. Ahmet Hamdi Tanpinar ise, ögrencisi oldugu ve isigina cok sey borclu bulundugunu sikca vurguladigi Yahya Kemalin kültürel süreklilige iliskin yaklasimini özellikle romanlarinda temellendirir ve bütünler.
Tahir Abaci, ikilinin eserlerinde müzikle kurduklari ilintiyi cesitli yönleriyle betimlemekle yetinmiyor, cözümleyici bir bakisla genis bir cerceve icinde irdeliyor. Hem müzik tutkunlarina, hem edebiyat severlere cok sey anlatan bu kitap, ikinci baski icin yazari tarafindan gözden gecirilerek yer yer genisletildi, ayrica konuyla ilgili üc yeni yazi eklendi.
